เดิมชื่อ “วัดทุ่งสาธิต” สร้างโดยอดีตคหบดีชาวลาวซึ่งอพยพมายังประเทศไทย สมัยเวียงจันทน์แตก เมื่อประมาณ ปี พ.ศ.2399 เมื่อคหบดีถึงแก่กรรม วัดนี้จึงร้าง กระทั่ง พ.ศ. 2506 ได้รับการบูรณะจาก “พระโสภณวชิรธรรม (สาธิต ฐานวโร)” หรือ “หลวงพ่อศรีนวล” ทำให้วัดเริ่มมีชาวบ้านเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อวันที่ 9 กันยายน 2508 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ได้ทรงโปรดเกล้าฯ ให้สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าวชิราลงกรณ์ (พระยศในขณะนั้น) ทรงรับ “วัดทุ่งสาธิต” ไว้ในพระอุปถัมภ์ เป็นอารามหลวง และทรงพระราชทานนามว่า “วัดวชิรธรรมสาธิตวรวิหาร”
ภายใน “วัดวชิรธรรมสาธิตวรวิหาร” มีงานศิลปะที่น่าสนใจ เช่น พระอุโบสถ ที่ภายในมีพระปรางค์ซึ่งบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และพระเจดีย์จุฬามณีศรีล้านนา ซึ่งจำลองมาจากพระธาตุหริภุญชัย จ.ลำพูน ภายในบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ 25 องค์ รวมถึงพระธาตุอรหันตสาวก 289 องค์
ที่ตั้งซอย 101/1 สุขุมวิท แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร
















