วัดสะพานสูงหรือวัดสว่างอารมณ์ เป็นวัดที่สร้างมาเมื่อครั้งกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นส่วนหลวงปู่เอี่ยม ปฐมนาม เป็นชาวบ้านย่านข้าง ๆ วัดท้องคุ้งคลองพระอุดมเช่นกันพอท่านอายุ 22 ปีก็อุปสมบทแล้วก็ศึกษาพระธรรมวินัยและด้านวิชากรรมฐานจนรู้ถึงแก่นจิตใจมั่นคงในสมาธิกรรมฐาน
ต่อมาหลวงปู่ก็รับตำแหน่งเจ้าอาวาสสมัยนั้นชื่อวัดสว่างอารมณ์เมื่อหลวงปู่เอี่ยมเป็นเจ้าอาวาสแล้วท่านได้จัดสร้างวัตถุมงคลเช่นพระปิดตาและตะกรุดเป็นต้น เพื่อให้ญาติโยมร่วมกันทำบุญนำปัจจัยมาจัดสร้างเสนาสนะโดยเฉพาะอุโบสถและศาลาการเปรียญ
ต่อมาท่านออกธุดงค์เพื่อแสวงหาสัจธรรมการฝึกสมาธิ จิตใจไม่วอกแวกอยู่รูปเดียวในป่าเขา โดยไม่กลับมานับ 10 กว่าปี ทางวัดสว่างอารมณ์และญาติโยมหารือกันแล้วคิดว่าหลวงปู่เอี่ยมคงมรณภาพแล้ว จึงร่วมกันประกอบพิธีทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้ แต่เมื่อหลวงปู่เอี่ยมท่านนั่งสมาธิก็รู้ด้วยญาณทิพย์ของท่านจึงธุดงค์กลับมาวัดสว่างอารมณ์ แต่ครั้งนั้นมีเรื่องราวเล่าขานกันว่าหลวงปู่เอี่ยมมีหนวดเครายาว เส้นผมก็ยาวเหยียดคล้าย ๆ ฤาษีบำเพ็ญเพียร เมื่อหลวงปู่เอี่ยมท่านธุดงค์กลับมาปรากฏว่าสัตว์ป่าตามมาส่งท่านถึงวัดเช่น เสือ หมีและงูจงอางเป็นต้น
และแล้วหลวงปู่เอี่ยมท่านก็จำพรรษาอยู่วัดสว่างอารมณ์ด้วยความสันโดน มักน้อย พูดน้อยแต่วาจาศักดิ์สิทธิ์มีเมตตาธรรมสูง ช่วยเหลือญาติโยมทุกคนเมื่อเกิดทุกข์จนถึงวาระสุดท้ายมรณภาพในปี พ.ศ. 2439 สิริอายุ 80 ปี
วัดสะพานสูง วัดเก่าแก่ในจังหวัดนนทบุรี ตั้งอยู่ที่ ตำบลคลองพระอุดม อำเภอปากเกร็ด