วัดเก่าแก่สร้างขึ้นราวปี พ.ศ. 2363 ในสมัยรัชกาลที่ 2 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ โดยพระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นศักดิ์พลเสพย์ ผู้ซึ่งเป็นแม่กองสร้างเมืองเขื่อนขันธ์ (พระประแดง) วัดแห่งนี้เป็นที่รู้จักในหลาย ๆ ชื่อ เช่น วัดกรมศักดิ์ หรือ วัดปากลัด ตามพระนามผู้สร้างคือ พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นศักดิ์พลเสพย์ เมื่อถึงรัชสมัยรัชกาลที่ 3 ทรงดำรงพระยศเป็นกรมพระราชวังบวรมหาศักดิ์พลเสพย์ จึงเรียกว่า “วัดวังหน้า” ก่อนจะได้รับพระราชทานชื่ออย่างเป็นทางการจากพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ว่า “วัดไพชยนต์พลเสพย์”
วัดแห่งนี้มีสถาปัตยกรรมของวัดพุทธที่ผสมผสานจีนงดงามแปลกตา พระอุโบสถก่ออิฐถือปูน ไม่มีช่อฟ้าใบระกา แต่มีใบเสมาหินทรายสีเขียว หัวบันไดประดับหินสิงโตจีน ภายในผสมผสานศิลปะไทย สลักลายรดน้ำ ลงรักปิดทองเป็นรูปป่าหิมพานต์และสิงสาราสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่บานหน้าต่าง และเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้นปางมารวิชัยปิดทองอร่ามอยู่บนบุษบกยอดปรางค์จัตุรมุข เดิมเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธสิหิงค์ ณ พระที่นั่งพุทไธสวรรย์ ส่วนพระวิหารศิลปะจีน มีหน้าบัน กรอบบานประตูและหน้าต่างแต่งลายปูนปั้นวิจิตรอ่อนช้อย ซุ้มด้านหน้าพระวิหารประดิษฐานพระพุทธรูปหล่อปางยืนถวายเนตรและยังมีพระโมคคัลลาน์ อัครสาวกเบื้องซ้ายของพระพุทธเจ้า และพระสารีบุตร อัครสาวกเบื้องขวาในอิริยาบถนั่งอยู่ด้วย นับเป็นวัดสำคัญประจำพระประแดงมาทุกยุคทุกสมัย เปิดให้เข้าชมทุกวันตั้งแต่เวลา 08.00-16.30 น.
ตั้งอยู่หมู่ที่ 5 ต.บางพึ่ง อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ
phetchannews 