วัดกู้ หรือ วัดพระนางเรือล่ม

“วัดกู้” เป็นวัดเก่าแก่สร้างขึ้นในสมัยพระยาเจ่ง ซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัวมอญนำชาวมอญอพยพเข้ามาในแผ่นดินพระเจ้ากรุงธนบุรี ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของมอญ ชาวเกาะเกร็ด วัดจึงถูกสร้างโดยศิลปะแบบมอญ ภายในวิหารมีภาพเขียนฝาผนังที่เป็นศิลปะแบบมอญ “วัดกู้” เดิมมีชื่อว่า “วัดท่าสอน” หรือ “วัดหลังสวน” เป็นวัดเก่าแก่ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา สร้างขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ. 2295

ต่อมาเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2423 ขบวนเรือพระที่นั่งของสมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระมเหสีในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 เกิดอุบัติเหตุล่มในแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งในขณะนั้นทรงตั้งพระครรภ์เจ้าฟ้าได้ 5 เดือนแล้ว ในคราวที่เสด็จพระราชดำเนินแปรพระราชฐานยังพระราชวังบางปะอิน ขณะแล่นมาถึงตำบลบางพูด เป็นเหตุให้สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์สวรรคต สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้ากรรณาภรณ์เพชรรัตน์สิ้นพระชนม์ รวมทั้งพระพี่เลี้ยงแก้วถึงแก่กรรม เล่ากันมาว่าได้เชิญพระศพขึ้นที่วัดกู้นี้เป็นการชั่วคราว ก่อนที่จะอัญเชิญพระศพสู่พระบรมมหาราชวังต่อไป จึงได้ขนานนามใหม่ว่า “วัดกู้”

ภายใน “วัดกู้” มีวิหารประดิษฐานพระนอนองค์ใหญ่ หรือพระพุทธรูปปางไสยาสน์ ยาว 33 เมตร อายุหลายร้อยปี ประดิษฐานอยู่ที่วิหารแบบเปิดโล่งบริเวณทางเข้าวัด ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าสร้างขึ้นเมื่อใด สันนิษฐานว่าสร้างพร้อมกับวัด

พระอุโบสถเก่าของวัดกู้ มีรูปทรงฐานแอ่นโค้งรูปสำเภาแบบศิลปกรรมสมัยอยุธยาตอนปลาย ด้านหน้ามีพาไลรองรับด้วยเสาสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ 3 ต้น มีลวดลายบัวที่หัวเสาซุ้มประตู หน้าต่างมีลวดลายปูนปั้นรูปดอกไม้ มีจิตรกรรมฝาผนังแบ่งออกเป็น 3 ส่วน คือ ส่วนบนสุดเล่าเรื่องอดีตพระพุทธเจ้า ส่วนตอนกลางเป็นรูปพระพุทธประวัติ และส่วนล่างเป็นรูปเล่าเรื่องการรบของชาวมอญซึ่งแสดงรูปแบบเจดีย์มอญ เสาหงส์ ส่วนซุ้มใบเสมาเป็นซุ้มโค้งเป็นใบเสมาคู่ประกบกัน ปัจจุบันชำรุดและเลือนลางมาก กรมศิลปากรประกาศขึ้นทะเบียนโบราณสถาน พระอุโบสถเก่าของวัดกู้ ในวันที่ 13 มกราคม 2541 พระประธานในพระอุโบสถหลังเก่า ชื่อ “หลวงพ่อสมปรารถนา”

สำหรับวิหารใหม่ของวัดกู้ มีพระประธานชื่อ “หลวงพ่อสำเร็จ” สามารถขอพรได้ 1 อย่าง โดยว่าคาถา ตั้งนะโม 3 จบ ต่อด้วย พุธธังสำเร็จ ธัมมังสำเร็จ สังฆังสำเร็จ สะทาโสตถี ภะวันตุโน แล้วอธิษฐาน