โดยองค์หนึ่งประดิษฐานที่วัดกัลยาณมิตร (ฝั่งธนบุรี) กรุงเทพมหานคร อีกองค์หนึ่งประดิษฐานที่วัดพนัญเชิง จังหวัดพระนครศรีอยุธยาและองค์ที่สามประดิษฐานที่วัดอุภัยภาติการาม หรือวัดซำปอกง จังหวัดฉะเชิงเทรา
วัดอุภัยภาติการาม (วัดซำปอกง) สังกัดอนัมนิกาย (วัดญวน) สร้างขึ้น พ.ศ.2449 (รศ.125) ในสมัยรัชกาลที่ 5 ได้รับรองสภาพวัดจากกรมการศาสนา เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม 2512 ภายในวัดมีวิหารที่สร้างขึ้นโดยหลวงจู๊อี้ (พ่อ) กับหลวงจู๊แดง (ลูก) หรือขุนพิพิธพานิชยกรรม ซึ่งร่วมกันสละที่ดินจำนวน 2 (ไร่) 3 งาน 40 ตารางวา และประดิษฐานพระพุทธรูป “พระซำปอกง” โดยให้ช่างปั้นจำลองจากวัดพนัญเชิงอยุธยา ด้านในพระพุทธรูปใช้กระบุงหรือภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ก่อซับซ้อนกันเป็นรูปองค์พระและฉาบด้วยปูนลงรักปิดทอง มีขนาดหน้าตัก 6.50 เมตร สูง 12 เมตร
เมื่อปี พ.ศ.2450 รัชกาลที่ 5 เสด็จฉะเชิงเทราและได้ทรงกรุณาเสด็จพระราชดำเนินมายังวิหารซึ่งประดิษฐานพระพุทธรูปทรงมีพระราชศรัทธาบริจาคเงิน 200 บาท พระราชทานสมทบในการสร้างพรพอารามและปฏิสังขรณ์พระพุทธรูปซำปอกง และได่พระราชทานนามวัดนี้ว่า “วัดอุภัยภาติการามฉะเชิงเทรา” ส่วนพระพุทธรูปทรงทราบว่าจำลองมาจากวัดพนัญเชิงอยุธยา จึงพะราชทานนามพระพุทธรูปองค์นี้ว่า “พระพุทธไตรรัตนนายก” เช่นเดียวกับ “ซำปอกง” ที่อยุธยาและฝั่งธนบุรี
“พระพุทธไตรรัตนนายก” หรือ “ซำปอกง” แปดริ้วฉะเชิงเทรา มีขนาดเล็กที่สุด ในบรรดา “ซำปอกง” ที่มีอยู่ในเมืองไทย 3 องค์ คือ องค์แรก (ต้นแบบ) “ซำปอกง” ที่วัดพนัญเชิง อยุธยา สร้างปี พ.ศ.1897 มีขนาดหน้าตักกว้าง 20.17 เมตร สูง 19 เมตร ใหญ่ที่สุดในเมืองไทย , องค์ที่ 2 ซำปอกงที่วัดกัลยาณมิตร ฝั่งธนบุรี กรุงเทพฯ สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2380 รัชกาลที่ 3 โปรดให้จำลองมาจากวัดพนัญเชิงอยุธยา ขนาดหน้าตักกว้าง 11.75 เมตร สูง 15.44 เมตร เป็นพระพุทธรูปปฏิมากร ก่ออิฐถือปูนใหญ่ที่สุดในกรุงรัตนโกสินทร์ และ “ซำปอกง” องค์ที่ 3 อยู่ที่ วัดอุภัยภาติการาม แปดริ้ว
วัดอุภัยภาติการาม (วัดซำปอกง) ตั้งอยู่บนถนนศุภกิจ ตำบลบ้านใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดฉะเชิงเทรา
phetchannews 