วัดสวนใหญ่ นนทบุรี

วัดสวนใหญ่ สร้างขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ.2375 ยุคต้นรัตนโกสินทร์ เดิมเป็นวัดป่าทึบ ประชาชนในละแวกนี้ร่วมใจพัฒนาสร้างวัดขึ้น โดยในระยะแรกเรียกว่า “วัดใหม่” เมื่อล่วงเลยนานไปการก่อสร้างศาสนวัตถุมีมากขึ้น ประชาชนจึงเรียกว่า “วัดสวนใหญ่” ซึ่งหมายถึง วัดที่ตั้งอยู่ในสวนที่กว้างขวาง ได้รับราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2380 เขตวิสุงคามสีมากว้าง 25 เมตร ยาว 38 เมตร

ทั้งนี้ อุโบสถหลังใหม่สร้างแทนอุโบสถหลังเดิมที่ชำรุดไปตามกาลเวลา ภายในอุโบสถเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัย มีเรือนแก้วแบบพระพุทธชินราช มีอัครสาวกเบื้องซ้ายขวา

นอกจากนี้ วัดสวนใหญ่ ยังมี “นกแก้วโม่ง” ซึ่งถือว่าเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์อยู่อาศัย โดยพื้นที่บริเวณนี้เป็นที่อยู่อาศัยของนกแก้วโม่งมากว่า 200 ปี เนื่องจากเป็นพื้นที่สวนมีอาหารอุดมสมบูรณ์ แต่ปัจจุบันนกแก้วโม่งมีจำนวนลดลงและพบเห็นได้ยาก ซึ่งพบเห็นเป็นฝูงสุดท้ายที่วัดสวนใหญ่ และนกแก้วโม่งถือว่าเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองตาม พรบ.สงวนและคุ้มครองสัตว์ป่าปี 2562 ผู้ใดจับ ทำร้าย ล่าหรือครอบครอง ซื้อขาย มีโทษตามกฏหมายทั้งจำและปรับ

วัดสวนใหญ่ เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในหมู่ที่ 2 บ้านวัดกระโจม ตำบลวัดชลอ อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี