ครั้งนั้นบังเกิดจันทรุปราคาคราวหนึ่ง และเกิดสุริยุปราคาอีกคราวหนึ่ง ซึ่งเกิดจากอสุรินทราหู อุปราชของท้าวเวปจิตติสุรบดินทร์ (บางตำนานเขียนว่า “ท้าวเวสกิตติอสุรบดินทร์”) ผู้ครองอสุรภพ จับพระจันทร์กับพระอาทิตย์ และเมื่ออสุรินทราหูได้ข่าวว่าพระพุทธองค์ประทับที่เวฬุวันมหาวิหาร ก็ต้องการลองวิชา โดยเยาะเย้ยผ่านพระอานนท์ว่าพระพุทธองค์ตัวเล็กนิดเดียว แต่ตนเองนั้นตัวใหญ่มาก ครั้นจะเข้าไปกราบไหว้เหมือนคนอื่น ๆ ก็คงไม่เป็นการสมควร เมื่อพระพุทธองค์ทราบดังนั้น จึงเนรมิตร่างให้ใหญ่โต บอกให้พระอานนท์ไปเชิญอสุรินทราหูมาพบ อสุรินทราหูเห็นว่านี่ขนาดพระพุทธเจ้าเอนกายประทับนอน พระวรกายยังใหญ่โตกว่าตน ก็รู้สึกตกใจ จึงยอมย่อกายลง ฟังคำสอนของพระพุทธเจ้าจนบรรลุธรรม
ทั้งนี้ การที่พระพุทธเจ้าเนรมิตให้ร่างใหญ่โตขึ้นกว่า อสุรินทราหู ทำให้ยักษ์ตนนี้ศรัทธา แล้วลดทิฐิและความหลงของตนเองลง เบื้องหลังพระนอนจึงมีความหมายสอนชาวพุทธให้อย่ายึดติดกับอัตตาอวดตัวดีกว่าคนอื่น แต่ควรจะนอบน้อมให้เกียรติกัน
ที่มา : https://www.matichonweekly.com/column/article_222560






